شیوه های نوین ارتودنسی

شیوه های نوین ارتودنسی از اعمال فشار زیاد به ریشه دندان و آسیب رسیدن به آن جلوگیری می کند.

ارتودنسی رفع ناهنجاری های فکی و دندانی برای رسیدن به بهترین شکل قرار گرفتن دندان ها جهت جویدن آسان تر، بهتر صحبت کردن، تنفس درست و درنهایت زیبایی صورت است.

در بعضی موارد به علت شدت ناهنجاری های فکی بیمار باید همزمان با ارتودنسی ثابت عمل جراحی فک انجام دهد که به آن اتوسرجری می گویند، برای انجام ارتودنسی از دستگاه های متحرک که امکان برداشتن پلاک در آن وجود دارد و ارتودنسی ثابت استفاده می شود.

این دندانپزشک اظهار داشت: در سال های گذشته بعد از نصب براکت ها روی دندان ها توسط سیم ها، فنرها و وایرها نیروهایی برای حرکت دادن دندان ها به سمت جلو، عقب، بالا و پایین و رفع چرخش آنها وارد می شد، که اعمال این نیروها به دندانی که قرار است حرکت کند امکان صدمه و آسیب را به ریشه دندان به وجود می آورد و با تحلیل رشته هایی که ریشه های دندان را ثابت نگه می دارند باعث لق شدن دندان ها می شوند.

برای حرکت دادن هر دندان ابتدا دندان باید لق و سپس حرکت داده شود و بعد در جای مناسب خودش ثابت شود، در شیوه های نوین ارتودنسی دستگاه ها و تجهیزات جدید فشار هایی که به دندان وارد می شود را محاسبه می کنند و از اعمال فشار زیاد از حد به ریشه دندان، آسیب به آن و لق شدن دندان جلوگیری می کند.

در ارتودنسی پیشرفته از سیم ها و وایرهای شفاف و رنگ دندان استفاده می شود که باعث دید کمتر و زیبایی بیشتر دندان می شود و در نوعی از ارتودنسی جدید. نیز سیم ها از پشت دندان کشیده می شوند که دید بسیار کمی دارد.

در خصوص سن مناسب برای ارتودنسی: بهترین سن برای ارتودنسی زمانی است که هم دندان های شیری و هم دندان های دائمی در دهان وجود دارند که در این دوران امکان اعمال هرگونه تغییر فکی و دندانی بر روی بیمار وجود دارد.

سن مناسب برای ارتودنسی در افراد مختلف متفاوت است و در برخی از بیماران بهتر است هنگامی اقدام به ارتودنسی شود که دندان های دائمی به طور کامل در آمده باشند و در بعضی از افراد بهتر است جهت قرار گرفتن دندان ها در مکان مناسب خود قبل از رویش دندان های دائمی ارتودنسی انجام شود و لازم به ذکر است که امکان انجام ارتودنسی در همه سنین وجود دارد ولی هرچه سن کمتر باشد به دلیل نرم تر بودن استخوان ها ارتودنسی بهتر انجام می شود.

برای مرتب کردن دندان ها نیاز به فضای خالی در فک است و یکی از راه های ایجاد فضای مناسب کشیدن ۴ دندان است اما در شیوه جدید و در صورت مراجعه در زمان مناسب می توان با بزرگتر کردن فک ها می توان فضای کافی برای مرتب کردن دندان ها بدون کشیدن آنها به وجود آورد.

بهتر است پزشکان قبل از اقدام به ارتودنسی محاسبات لازم و بررسی دقیق را در خصوص تغییرات فکی انجام دهند تا در روند درمان مشکلی پیش نیاید.

مطالب مرتبط:

ارتودنسی ثابت

متخصص ارتودنسی

ارتودنسی لینگوال

ارتودنسی نامرئی

درمان ناهنجاری های فک و صورت با ارتودنسی

امروزه ارتودنسی ثابت نه تنها یک درمان برای ناهنجاری های فک و وصورت است بلکه به عنوان اقدامی در جهت زیبایی بیشتر فرد محسوب می شود. رویکرد نوین به ارتودنسی ثابت، این رشته از طب را در زمره  رشته های معطوف به زیبا سازی  و اصلاح طرح لبخند فرد قرار داده است.فک،  مجموعه ای از استخوان ها که دندان ها را نگه می دارند، از دو قسمت اصلی تشکیل شده است، فک بالا که ثابت بوده و حرکت نمی کند و فک پایین که قسمت متحرک می باشد. هنگام غذا خوردن یا صحبت کردن فک پایین حرکت می کند. مفصل فکی گیجگاهی جایی است که فک پایین به استخوان جمجمه متصل می شود. در صورتی که این مفصل مشکلی نداشته باشد، شما نیز متوجه اهمیت حضور آن نخواهید شد ولی کافی است مشکلی برای آن به وجود آید، در این صورت زندگی عادی شما مختل خواهد شد. ارتودنسی کودکان که به عنوان ارتودنسی ثابت پیشگیری نیز شناخته می‌شود، می‌تواند از سن ۶ یا ۷۷ سالگی آغاز شود. در این سن، دندان‌ها هنوز در حال شکل‌گیری هستند و فک نیز هنوز در حال رشد کردن است، بنابراین برخی مشکلات خاص مانند شلوغی و نامرتب بودن دندان‌ها را می‌توان بسیار آسان‌تر برطرف نمود.

مشکلات فکی می تواند شامل:

• شکستگی
• نابجایی
• بافت مردگی بی خون:  زمانی اتفاق می افتد که استخوان ها ی فک ذخیره خون خود را از دست می دهد. افرادی که استخوان های سالمی دارند، استخوان های جدید همیشه جایگزین استخوان های پیر می شوند. این بافت مردگی باعث می شود استخوان ها سریع تر از آنکه بتوان استخوان جدیدی جایگزین شود، از بین بروند. این مشکل معمولا در سنین بالای سی سال بروز می کند. امکان اینکه در ابتدای امر هیچ گونه علامتی وجود نداشته باشد زیاد است ولی در صورتی که این مشکل شدید تر شود، درد مفصل شروع شده و رفته رفته حادتر می شود. استفاده بیش از اندازه از نوشیدنی های الکلی، زخم های مفصلی و یا بیماری های خاصی چون سرطان می توانند باعث بروز این اختلال شوند.

ارتودنسی همراه با جراحی فک

در درمانهای ارتودنسی (ارتودنسی دیمون، متحرک، ثابت) به دو ساختار اسکلت صورت ( استخوان فکین) و دندانها  توجه می شود .در صورتیکه ساختار اسکلت فکین مشکل داشته باشد امکان جفت شدن مناسب و ایده ال دندانها (اصطلاحا اکلوژن مناسب) فراهم نخواهد شد و باطبع از نظر زیبایی صورت نیز مشکلاتی وجود خواهد داشت. در سنین پیش از بلوغ امکان اصلاح ساختار اسکلت فکین با پلاکهای متحرک وجود دارد اما در سنین بالا که تکامل استخوانها کامل شده ، برای اصلاح ساختار اسکلت نیاز به انجام جراحی فک در کنار درمان ارتودنسی دندانها وجود دارد. البته در هر سنی امکان حرکت دندانها وجود دارد و در صورتیکه تقریبا روابط فکی قابل قبول وجود داشته و بیمار از نظر زیباییی ظاهری صورت خود مشکلی نداشته باشد ؛ تنها با درمانهای ارتودنسی مشکل بیمار مرتفع می شود.

در مواردی که مشکل فکی شدید باشد و یا بیمار تمایل به تغییر در ظاهر صورت خود را داشته باشد ،نیاز به انجام جراحی فک می باشد که توسط جراح فک و صورت انجام می شود. روند درمان بدین صورت است که ابتدا باید درمان ارتودنسی برای بیمار انجام شود تا دندانها مرتب شده و مهمتر از آن رابطه مناسبی بین دندانهای بالا و پایین ایجاد شود تا در اتاق عمل که فکها ( یک فک و یا دو فک بسته به نوع مشکل) توسط جراح جابجا می شود ،با توجه به رابطه دندانها به صورت مناسبی در جای مناسب خود قرار گرفته و تثبیت شوند. پس از حدود 4- 6 هفته بعد جراحی درمان ارتودنسی ثابت بیمار ادامه پیدا می کند تا رابطه نهایی دندانهای بالا و پایین به صورت کاملا ایده ال به دست آید. در واقع درمان ارتودنسی ثابت بیمار دو مرحله است : مرحله اول پیش از جراحی که بسته به مشکل بیمار بین 6 تا 12 ماه طول می کشد و مرحله دوم پس از جراحی که حدود 6 تا 9 ماه طول می کشد.

جراحی فک (جراحی ارتوگناتیک) چیست؟

جراحی ارتوگناتیک (واژه یونانی ارتو به معنای مستقیم و گناتوس به مفهوم فک است) یک جراحی یک فکی یا دو فکی به منظور جابجایی موقعیت فکین می باشد. توسط جراحی ارتوگناتیک روابط صحیح دندانی فکی و هارمونی صورتی ایجاد می گردد. هنگامی که فکین به جلو یا عقب، بالا یا پایین حرکت داده شده و یا چرخانده می شوند بافت نرم صورتی چانه، گونه ها، لبها و نوک بینی نیز به تناسب جابجا می گردند. بنابراین چنانچه فکین به درستی جابجا گردند یک هارمونی بین اجزاء صورت ایجاد شده و به نیمرخی زیبا می انجامد. در گذشته تمامی مال اکلوژن های دندانی اسکلتی بدون در نظر گرفتن موقعیت فکین تنها با هدف کسب بهترین روابط دندانی ممکن، فقط با ارتودنسی ثابت درمان می شدند. این متد، ارتودنسی کاموفلاژ (ارتودنسی جبرانی) نامیده می شود. امروزه ترکیبی از درمان ارتودنسی و جراحی فک با عنوان روشی جایگزین و ایده آل برای بیمارانی که از مال اکلوژن های اسکلتی رنج می برند در دسترس می باشد.

ارتودنسی چه معایب یا مزایایی دارد؟

ارتودنسی حقیقتا یک درمان است و قرار نیست چیزی را خراب کند. اگر این درمان درست انجام شود و هم متخصص ارتودنسی و هم بیمار کار خود را درست انجام دهند مشکلات و عوارض بعدی برای فرد ایجاد نخواهد شد. رعایت بهداشت در ارتودنسی حرف اول را می زند. بیمار باید تمام دستورات پزشک را به درستی اجرا کند و نحوه درست مسواک زدن و نخ کشیدن دندان ها را رعایت کند. مطمئنا گذاشتن برکت ها و سیم ها در دهان گیر غذایی را بیشتر می کند و اگر بیمار در رعایت بهداشت کوتاهی کند دندان ها پوسیده می شوند. درمانگر هم در درمان ارتودنسی هم باید اصول را رعایت کند در غیر این صورت ممکن است ریشه دندان ها کوتاه شود. زمانی که جهت و فرم نیروهای وارده به دندان درست باشد و دندان به جای درست هدایت شود نه تنها نسوج دندان خراب نمی شود بلکه بیماری های نسوج دهان هم رفع می شود و دندان ها سالم می مانند. معمولا کسانی که مشکلات فکی و دندانی دارند مشکلات لثه ای هم خواهند داشت. درمان ارتودنسی ثابت برای رفع این مشکلات هم بسیار کمک کننده است. دندانی که کج شده به لثه و نسوج اطراف خود صدمه می زند. اما زمانی که این دندان توسط ارتودنسی ثابت صاف می شود نیروی وارده به فک و جویدن بهتر می شود. به این ترتیب نسوج اطراف دندان سالم تر می ماند. ارتودنسی ثابت در هر وضعیت و شرایطی امکان پذیر است و نسبت به درمان های دیگر دندانپزشکی نیست که در آنها از تزریق و یا تراش دندان استفاده می شود کمتر تهاجمی است. ارتودنسی ثابت درمان ظریف تر و راحت تری برای بیمار است و چندان دردزا هم نیست. البته شاید در شروع کار به خاطر حرکت دندان ها بیمار احساس درد داشته باشد اما پس از چند روز این درد هم برطرف می شود و بیمار در طول درمان شکایتی ندارد.

مطالب مرتبط:

ارتودنسی دیمون

متخصص ارتودنسی

مرتب کردن دندان

ناهنجاری های فک

عمل جراحی اصلاحی فک چگونه انجام می‌شود؟

دستیابی به نتایج درمانی مناسب برای عمل جراحی فک نیازمند یک تلاش گروهی بین دندانپزشک، متخصص ارتودنسی و جراح دهان می‌باشد. به این ترتیب در حالت عادی  توالی مراحل این درمان به شرح زیر می‌باشد:

• بررسی شرایط بیمار و برنامه ریزی درمان
• اقدامات ارتودنسی قبل از عمل جراحی
• عمل جراحی
• اقدامات ارتودنسی پس از عمل جراحی

برنامه ریزی درمان

بررسی شرایط بیمار با تهیه مدل‌های لازم از دندان‌ها، تهیه عکس رادیولوژی از فک‌ها و دندان‌ها، و عکس گرفتن از صورت فرد انجام می‌شود. این مدل‌ها و تصاویر توسط متخصص ارتودنسی و جراح دهان به دقت مورد بررسی قرار می‌گیرند. به این ترتیب تیم متشکل از پزشکان مختلف یک برنامه درمانی تهیه می‌کنند که از طریق آن دستیابی به نتایج بهینه در ارتباط با ایجاد توازن بین اجزای صورت و پایداری دندان امکان پذیر خواهد شد.

اقدامات ارتودنسی قبل از عمل جراحی

اقدامات ارتودنسی قبل از عمل جراحی شامل یک رویکرد درمانی جامع (شامل استفاده از بریس‌های ارتودنسی بر روی فک بالا و پایین) برای تنظیم کردن دندان‌ها و ایجاد هماهنگی بین آنها بر روی استخوان فک می‌باشد. به خاطر اینکه در این حالت دندان‌ها به سمت مکانی حرکت داده می‌شوند که برای شرایط ایجاد شده پس از عمل جراحی مناسب باشند، در ابتدا ممکن است بیمار تصور کند با انجام این اقدامات وضعیت قرارگیری دندان‌های وی بر روی یکدیگر بدتر از شرایط قبلی شده است. به هر حال پس از اینکه جراح دهان و فک موقعیت استخوان فک شما را از طریق جراحی اصلاح کرد، دندان‌های شما می‌بایست به نحو مناسب در کنار یکدیگر قرار بگیرند. این فرآیند معمولاً به حدود ۹ تا ۱۵ ماه زمان نیاز دارد.

هنگامی که اقدامات ارتودنسی ثابت قبل از عمل جراحی تقریباً کامل شوند، از تصاویر لازم همچون عکس رادیولوژی و مدل‌های تهیه شده از دندان برای کمک به جراح برای انجام  هر چه بهتر عمل جراحی استفاده می‌شود.

عمل جراحی

هنگامی که دندان‌ها در موقعیت مناسب مورد نظر قبل از ارتودنسی ثابت قرار گرفت، عمل جراحی بیمار زمان بندی می‌شود. این عمل جراحی در بیمارستان و تحت بی هوشی عمومی بر روی بیمار انجام می‌شود. انجام این جراحی به یک تا چند ساعت زمان نیاز دارد و معمولاً لازم است بیمار به مدت دو روز و یک شب در بیمارستان بستری باشد. توجه داشته باشید معمولاً ارتودنسی ثابت در شرایطی انجام می‌شود که بر روی دندان‌ها بریس قرار دارد و به همین خاطر جراح ممکن است از بندهای ارتجاعی یا سایر ابزارهای مانند آن برای ایجاد پایداری و ثبات در وضعیت دهان و دندان پس از ارتودنسی ثابت استفاده کند.

پس از ارتودنسی ثابت، پزشک معالج توصیه‌های لازم را برای استفاده از یک رژیم غذایی مناسب به شما ارائه می‌کند و این رژیم احتمالاً از مواد غذایی نرم شامل جامدات و مایعات تشکیل می‌شود. علاوه بر این به همراه این توصیه‌ها یک برنامه مناسب برای بازگشت به رژیم غذایی عادی در اختیار بیمار قرار می‌گیرد. در این زمان همچنین از بیمار خواسته می‌شود از استعمال تنباکو خودداری کرده و از انجام فعالیت‌های فیزیکی شدید خودداری نماید.

درد بیمار پس از ارتودنسی ثابت ترمیم فک به سادگی با استفاده از داروهای مسکن قابل کنترل است و بیمار معمولاً می‌تواند با گذشت یک تا سه هفته از عمل جراحی با توجه به احساس خود به محل کار یا مدرسه باز گردد. با وجودی که فرآیند درمان اولیه بیمار در این شرایط به حدود شش هفته زمان نیاز دارد، بهبود کامل فک و مشاهده نتایج نهایی درمان به حدود ۹ تا ۱۲ ماه زمان نیاز خواهد داشت.

اقدامات ارتودنسی ثابت پس از عمل جراحی

پس از حدود ۱ تا ۲ ماه از بهبود یافتن فک، اقدامات ارتودنسی ثابت پس از عمل جراحی برای تنظیم موقعیت دندان‌ها و نهایی سازی شرایط قرارگیری دندان‌ها بر روی یکدیگر شروع می‌شوند. این فرآیند درمان معمولاً به حدود ۶ تا ۹ ماه زمان نیاز دارد. هنگامی که این فرآیند کامل شد، بریس‌ها از دهان بیمار خارج شده و از پلاک‌های متحرک یا نگهدارنده‌ها برای حفظ نتایج درمان استفاده می‌شود.

هزینه عمل جراحی ارتوگناتیک 

به غیر از خدمات درمان ارتودنسی ثابت مورد نیاز برای بیمار، سایر فاکتورها نیز می‌توانند بر هزینه درمان در این شرایط تاثیر داشته باشند و این عوامل شامل شدت مشکل بیمار در ناحیه فک و نوع جراحی مورد نیاز برای وی می‌باشد. محل زندگی شما، بیمارستانی که در آن تحت درمان قرار گرفته‌اید و پیچیدگی درمان همگی می‌توانند بر هزینه درمان شما تاثیرگذار باشند.

معمولاً، جراحی اصلاح موقعیت فک یک روش درمانی (و نه زیبایی) در نظر گرفته می‌شود و به این ترتیب استفاده از این درمان برای پیشگیری از مشکلات جدی تر از نظر سلامتی و وضعیت دهان و دندان، لازم و ضروری می‌باشد. به همین خاطر، برخی از موسسات ارائه دهنده خدمات بیمه حداقل بخشی از این درمان را پوشش می‌دهند. به هر حال هر یک از موسسات بیمه دارای شرایط خاص خود می‌باشند و به همین خاطر ممکن است درصدهای متفاوتی از هزینه درمان با این روش تحت پوشش بیمه قرار داشته باشد.

مطالب مرتبط:

ارتودنسی دیمون

متخصص ارتودنسی

مرتب کردن دندان

ناهنجاری های فک

مراقبت‌های هنگام درمان با روش ارتودنسی

مراقبت‌های هنگام درمان با روش ارتودنسی 

فضاهای بسیار کوچکی در براکت‌ها وجود دارد که تکه‌های غذا و پلاک در آنجا انباشته می‌شود و باعث ایجاد لکه، نقطه‌های سفید رنگ، پوسیدگی دندان و بیماری لثه می‌شود. به همین دلیل مسواک زدن و استفاده از نخ دندان پس از هر وعده غذایی بسیار مهم است.

مراقبت از دندان هنگام ارتودنسی تاثیر زیادی بر شکل نهایی دندان‌ها و لثه‌ها پس از برداشتن پلاک دارد.

نتیجه پس از درمان ارتودنسی ثابت بیماری که در طول درمان بهداشت دهان و دندان را رعایت نکرده است.

نتیجه پس از درمان ارتودنسی ثابت بیماری که در طول درمان بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کرده است. 

 دندانپزشکان کلینیک ارتودنسی ثابت ایده‌آل آماده پاسخگویی به سوالات و ابهامات شما در زمینه روش‌های ارتودنسی هستند. متخصصان ما در جلسه مشاوره وضعیت دندان‌ها را به دقت بررسی می‌کنند و بهترین نوع درمان را برای رفع مشکلات دندان و فک پیشنهاد می‌دهند.

سن شروع ارتودنسی ثابت در کودکان 

بهترین سن شروع ارتودنسی ثابت بین ۱۰ تا ۱۴ سالگی یعنی زمانی است که سر و دهان کودک هنوز در حال رشد است و راحت‌تر می‌توان دندان‌ها را صاف کرد. البته در هر سنی می‌توان درمان ارتودنسی ثابت را شروع کرد. در واقع هر روز بر تعداد بزرگسالانی که برای ارتودنسی ثابت به دندانپزشکان مراجعه می‌کنند، افزوده می‌شود.

ارتودنسی ثابت در بزرگسالان

امروزه اارتودنسی ثابت در بزرگسالی کاملاً طبیعی است و هر روزه بزرگسالان بیشتری بنا به دلایل گوناگون برای ارتودنسی به دندانپزشکان مراجعه  می‌کنند.

برخی بزرگسالان پس از استقلال مالی می‌توانند مشکلاتی را حل کنند که در دوران کودکی و نوجوانی به دلیل تحمیل هزینه سنگین بر والدین‌شان موفق به برطرف کردن آنها نشده‌اند. عده‌ای دندان‌هایشان به مرور زمان به دلیل بالا رفتن سن یا کوتاهی در پیگیری درمان ارتودنسی ثابت پیشین جابجا شده است. یکی از پی‌آمدهای نامرتب، کج یا فاصله‌دار بودن دندان‌ها، افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های لثه است.

ساز و کار عملکرد براکت‌ها در کودکان و بزرگسالان یکسان است، فقط در سنین بالاتر باید نکته‌های بیشتری مد نظر قرار بگیرد. چون استخوان‌های فک بزرگسالان دیگر رشد نمی‌کند، ارتودنسی ثابت زمان بیشتری می‌برد و باید برای رسیدن به نتیجه دلخواه یک تا دو سال از پلاک تهیه شده استفاده کرد. انجام جراحی نیز گاهی ضرورت می‌یابد.

ارتودنسی ثابت در دوران بارداری

هیچ دلیلی وجود ندارد که بانوان باردار نتوانند ارتودنسی ثابت انجام دهند. این درمان در دوران بارداری معمولاً ایمن است، فقط باید احتیاط‌های لازم صورت بگیرد. حساسیت در این دوران غالباً بالاتر است و به همین دلیل پلاک‌ها ناراحت کننده‌تر از حد معمول است؛ به علاوه باید به خاطر داشت که مصرف اکثر مسکن‌ها در این دوران ممنوع است و بیمار باید بدون مسکن به جنگ درد برود و ناراحتی را تحمل کند. تغییرات هورمونی بدن نیز احتمال ورم کردن و ملتهب و دردناک شدن لثه را افزایش می‌دهد و براکت‌ها لثه را تحریک می‌کنند؛ به علاوه تغییرات هورمونی بر حرکت دندان‌ها نیز اثر می‌گذارد.

عوارض درمان ارتودنسی ثابت

بیمارانی که متقاضی درمان ارتودنسی ثابت هستند باید بهداشت بسیار خوبی داشته باشند، چون در شرایط قرارگیری پلاک‌های متحرک و به‌خصوص براکت و ارتودنسی ثابت رعایت بهداشت دهان مشکل‌تر می‌شود و اگر بیمار دقت و تمرکز کافی در رعایت بهداشت خود نداشته باشد، دندان‌ها زیر براکت و سیم‌های ارتودنسی ثابت به‌سرعت دچار پوسیدگی می‌شوند. مشکل بعدی احتمال برگشت درمان است. به اصطلاح «برگشت» بخشی جدایی‌ناپذیر از درمان ارتودنسی است. این وضعیت درصورتی‌که بیمارر دستور متخصص را برای استفاده منظم از پلاک‌های نگه‌دارنده بعد از درمان ثابت نادیده بگیرد یا در بیمارانی که توسط دندان‌پزشک غیرمتخصص ارتودنسی درمان شده‌اند، مشاهده می‌شود.

هزینه

هزینه درمان ارتودنسی به شدت مشکل، پیچیدگی و دشواری اصلاح دندان‌ها، وسایل مورد استفاده و طول درمان مورد نیاز برای دستیابی به بهترین نتیجه بستگی دارد.

مطالب مرتبط:

ارتودنسی دیمون

متخصص ارتودنسی

مرتب کردن دندان

ناهنجاری های فک

فواید درمان ارتودنســی

فواید درمان ارتودنســی 

مرتب و هماهنگ بودن دندان‌ها و فکین نه‌تنها از جنبه زیبایی، بلکه از جهات دیگری مانند تکلم، تغذیه، تنفس طبیعی، سلامت لثه و مسائل روحی و روانی اهمیت زیادی دارد. درنهایت، با انجام ارتودنسی ثابت مشکلات مربوط به نظم، ترتیب و قرارگیری دندان‌ها در فک برطرف شده و فرد می‌تواند با کیفیت بهتری غذا بخورد و از زیبایی بیشتری هنگامم صحبت کردن و لبخند زدن برخوردار باشد.هدف درمان‌های ارتودنسی ثابت، بهبود زندگی بیمار به‌وسیله بهبود عملکرد فکی و دندانی و جذابیت دندانی صورتی اوست.

عوامل مؤثر در به وجود آمدن مشکلات ارتودنسی ثابت 

اکثر مشکلات و ناهنجاری‌های دندانی و فکی به علل ارثی به وجود می‌آیند؛ مشکلات ارثی شامل شلوغی دندان‌ها، فاصله‌های اضافی بین دندان‌ها، دندان‌های اضافی یا فقدان بعضی از دندان‌ها و روابط نادرست فکی، دندانی و صورت می‌باشد. اما بعضی از ناهنجاری‌ها هم اکتسابی هستند که ممکن است درنتیجه ضربه، مکیدن انگشت یا پستانک، انسداد راه هوایی ناشی از بزرگی لوزه‌ها یا آدنوئید، پوسیدگی دندان‌ها یا از  دست دادن زودرس دندان‌های شیری یا دائمی باشد. درهرصورت این مشکلات نه‌تنها موجب نامرتبی دندان‌ها می‌گردد، بلکه باعث ظاهر نامناسب و تکامل ناقص صورت نیز می‌شود.

تشخیص

دندانپزشک با عکسبرداری و روش‌های دیگر در مورد درمان ارتودنسی ثابت تصمیم می‌گیرد.

روش‌های مختلف ارتودنسی

ارتودنسی ثابت

ارتودنسی ثابت دارای مراحل زیر است:

1. قرار دادن براکت در دهان
2. براکت و سیم ارتودنسی با کش و سیم‌های استیل ضد زنگ (لیگاتور) به یکدیگر متصل می‌شود.
3. بیمار باید در فواصل زمانی تعیین شده به پزشک مراجعه کند و تحت نظر باشد.
4. پس از جابجا شدن دندانها و قرار گرفتن در محل مناسب از درمان نگهدارنده استفاده می‌شود تا دندان‌ها در جای جدید باقی بماند.

ارتودنسی ثابت چقدر زمان می‌برد؟

کل درمان ارتودنسی ثابت یک سال و نیم تا سه سال طول می‌کشد. زمان واقعی به پیچیدگی درمان بستگی دارد.

ارتودنسی متحرک

ارتودنسی متحرک که برای درمان مشکلات ساده مناسب است، دارای مراحل زیر است:

1. قالب گیری از دندان‌ها
2. ساخت پلاک متحرک در لابراتوار
3. قرار دادن پلاک در دهان و اطمینان از مناسب بودن اندازه آن و فعال کردن فنرها یا پیچ‌ها
4. مراجعه منظم به دندانپزشک برای بررسی چگونگی حرکت دندان‌ها و دستکاری پلاک

ارتودنسی متحرک چقدر زمان می‌برد؟

کل درمان ارتودنسی ثابت، بسته به پیچیدگی و دشواری درمان ۶ تا ۱۲ ماه طول می‌کشد.

وسایل ارتودنسی 

وسایل و تکنیک‌های نوین مورد استفاده در کلینیک ایده‌آل میزان ناراحتی بیماران و تعداد دفعات مراجعه به مطب را کاهش می‌دهد، زمان درمان را کوتاه‌تر می‌کند و دامنه انتخاب را وسیع‌تر می‌سازد. برای مثال می‌توان از پلاک‌های فلزی استیل ضد زنگ، پلاک سرامیکی همرنگ دندان یا ارتودنسی نامرئی استفاده کرد.

پلاک‌های ارتودنسی تشکیل شده از باند، سیم و براکت، دندان‌ها را به آرامی جابجا می‌کند تا در محل مناسب قرار بگیرد و مشکلات مربوط به روی هم قرار گرفتن دندان‌ها و  بایت نیز برطرف شود.

پرکاربردترین براکت‌ها گونه‌های پلاستیکی یا فلزی هستند که به سطح جلویی دندان متصل می‌شود. براکت زبانی مخفی یا پشت دندانی همان طور که از نام آن مشخص است به پشت دندان می‌چسبد و اگرچه قابل مشاهده نیست، اما تمیز کردن آن نیز سخت‌تر است.

براکت استیل ضد زنگ

براکت‌های فلزی تهیه شده از استیل ضد زنگ با درجه بالا بیشترین کاربرد را در ارتودنسی دارد. براکت‌های فلزی جدید کوچک‌تر و راحت‌تر  هستند و از آنچه که فکر می‌کنید  ظاهر زیباتری دارد. به علاوه این براکت در رنگ‌های مختلف عرضه می‌شود تا بیمار رنگ دلخواه خود را انتخاب کند.

براکت سرامیکی

براکت‌های سرامیکی دقیقاً مانند براکت‌های فلزی قدیمی به جلوی دندان متصل می‌شود، اما چون بر خلاف براکت‌های فلزی به خوبی با رنگ  دندان هماهنگ می‌شود، کمتر جلب توجه می‌کند. بیماران بزرگسال به دلیل ظاهر زیبای این براکت‌ها و جلب توجه نکردن‌شان معمولاً طرفدار این نوع هستند.

ارتودنسی نامرئی

دندان‌ها در ارتودنسی نامرئی بدون نیاز به سیم و براکت  و با استفاده از وسایل متحرک و سفارشی ساخته شده به نام الاینر (منظم کننده)  صاف می‌شود. همان طور که از نام آن مشخص است، این ارتودنسی کاملاً نامرئی است و اطرافیان متوجه تحت درمان بودن فرد نمی‌شوند، به همین دلیل بیماران بزرگسال طرفدار سرسخت این نوع ارتودنسی هستند. البته بسیاری از نوجوانان نیز از ارتودنسی نامرئی استقبال می‌کنند.

درمان ارتودنسی در هر مرحله‌ای از زندگی تغییر چشمگیری را در ظاهر و اعتماد به نفس ایجاد می‌کند. دندان‌های مرتب سالم‌تراند، تمیز کردن‌شان راحت‌تر است و مدت بیشتری، شاید تا پایان عمر، همراه ما خواهند بود.

مطالب مرتبط:

ارتودنسی دیمون

متخصص ارتودنسی

مرتب کردن دندان

ناهنجاری های فک

براکت های ارتودنسی به چه شکل روی دندان‌ها نصب می‌شوند؟

براکت های ارتودنسی به چه شکل روی دندان‌ها نصب می‌شوند؟ 

براکت ها توسط چسب مخصوص به نام کامپوزیت بر روی دندان‌ها قرار می‌شوند. موقعیت این براکت ها را متخصص ارتودنسی روی دندان‌ها مشخص می‌کند و سپس آن را در  محل موردنظر می‌چسباند.

آیا ارتودنسی ثابت درد دارد؟ 

معمولاً بعد از قرار دادن سیم‌ها درون براکت ها حرکت دندانی شروع می‌شود و همچنین امر باعث ایجاد درد در دندان‌ها می‌گردد. این درد در بین افراد مختلف متفاوت می‌باشد و بسته به آستانه درد افراد دارد. در مواردی درد دندان‌ها فقط چند ساعت می‌باشد و در مواردی این درد 1 هفته طول می‌کشد. توصیه می‌شود در مواردی که درد دارید یا آستانه تحریک پایین دارید بعد از ترک مطب یا حتی قبل از نصب براکت ها از مسکن‌های معمولی مانند استامینوفن یا پروفن استفاده کنید.

آیا نصب براکت ها در مطب درد دارد و نیاز به تزریق بی‌حسی موضعی می‌باشد؟ 

خیر، نصب براکت‌ها در مطب اصلاً درد ندارد و درد درمان‌های ارتودنسی بدون تزریق بی‌حسی انجام می‌شود.

آیا ارتودنسی فلزی انواع مختلفی دارد؟

ارتودنسی فلزی می‌توانند سایزهای مختلفی داشته باشند، باید توجه داشته باشید که امروزه معمولاً از سایز متوسط این براکت‌ها دردهان بیماران استفاده می‌شود. سایزهای براکتی خیلی کوچک هستند. اگرچه دید کمتری دارند و زیباتر هستند ولی نمی‌توانند حرکات لازم دندانی را ایجاد نمایند. سایزهای براکتی بزرگ‌تر و اگرچه کنترل بهتری روی دندان دارند ولی مراحل اولیه درمانی را با مشکل مواجه می‌کنند. علاوه بر این شرکت‌های سازنده این براکت‌ها متفاوت هستند و به جرئت می‌توان گفت که نوع براکت بکار رفته در درمان بیماران، به‌شدت روی نتیجه درمان آن‌ها اثری می‌گذارد.

چه مراقبت‌هایی بعد از نصب براکت‌های ارتودنسی الزامی است؟ 

2 موردی که بیماران باید در درمان ارتودنسی ثابت رعایت کنند رعایت بهداشت و پرهیزهای غذایی است. به خاطر اینکه براکت‌های ارتودنسی رعایت بهداشت در طول درمان را مشکل‌تر می‌کنند، استفاده از مسواک‌های مخصوص در درمان واجب است. در مطب‌ها به بیماران بعد از نصب براکت‌ها کیت مخصوص مسواک‌های ارتودنسی داده می‌شود و طرز کار و عملکرد این مسواک‌ها به‌طور کامل به بیماران توضیح داده می‌شود، علاوه بر آن سی دی آموزشی نحوه مسواک زدن وجود دارد. مورد دوم پرهیز از خوردن غذاهای سفت در طول درمان است چون غذاهای سفت باعث آسیب رساندن به دستگاه‌ها می‌شود.

آیا براکت های ارتودنسی باعث پوسیدگی دندان می‌شوند؟ 

براکت های ارتودنسی باعث پوسیدگی دندان‌ها نمی‌شوند، براکت های ارتودنسی به دلیل گیرکردن مواد غذایی دور آن‌ها امکان مسواک زدن راحت را از بیمار صلب می‌کنند، درنتیجه بیمار باید مدت‌زمان بیشتر را صرف مسواک زدن کند، توصیه می‌شود بیماران ارتودنسی بعد از هر وعده غذایی تا حداقل 3 تا 4 بار در روز با مسواک‌های مخصوصص  استفاده کنند.

آیا امکان پر کردن دندان‌ها در حین درمان ارتودنسی وجود دارد؟

بله، امکان پر کردن دندان‌ها در طول درمان می‌باشد، در مواردی لازم است که سیم‌ها جهت ترمیم دندان‌ها برداشته شود و در موارد دیگر برداشتن براکت روی دندان برای ترسیم دندان الزامی است.

در چه مواردی در ارتودنسی ثابت نیاز به کشیدن دندان وجود دارد؟ 

تصمیم‌گیری در خصوص کشیدن یا نکشیدن دندان بعد از آنالیز مدارک و بررسی عکس‌های بیماران امکان‌پذیر است. به‌طورکلی اگر به‌هم‌ریختگی شدید دندانی وجود داشته باشد یا دندان‌های خیلی جلو زده باشد نیاز به کشیدن دندان‌ها وجود دارد.

در جلسات درمانی ارتودنسی چه کاری برای بیماران انجام می‌شود؟ 

در هر جلسه کش‌های روی براکت ها برداشته‌شده و تعویض می‌شود. این امر باعث تغییر الگوی نیروی وارده به دندان‌ها می‌شود. در بعضی جلسات نیاز به تغییر سایز سیم‌ها وجود دارد و معمولاً در جلساتی که سیم‌ها عوض می‌شود، بیماران به مدت چند روز درد دارند. در جلساتی لازم خواهد بود که خم‌های خاصی روی سیم‌ها داده شود تا سیم‌ها بتوانند حرکت لازمه را در دندان انجام دهند.

طول درمان با روش ارتودنسی ثابت معمولاً چقدر است؟

طول درمان متفاوت بوده و بستگی به‌شدت ناهنجاری و مشکل بیمار دارد ولی درمان ارتودنسی از 6 تا 5/2 سال می‌تواند متغیر باشد. البته زمان درمان 1 الی 5/1 سال است.

تغییر رنگ دندان‌ها یا لکه‌های سفید و قهوه‌ای دور براکت ها در بیماران برای چیست؟ 

در این بیماران رعایت بهداشت در طول درمان ارتودنسی بسیار ضعیف بوده است و علی‌رغم توصیه‌های مکرر نتوانسته است بهداشت مناسب در طول درمان داشته باشد.

هزینه ارتودنسی با بریس های فلزی چقدر است؟

اگرچه بریس های فلزی معمول پرکاربردترین و قابل‌توجه‌ترین بریس های ارتودنسی بشمار می‌روند، ولی بااین‌حال هزینه آن‌ها نسبت به روش‌های دیگر پایین‌تر است. هزینه‌ی این نوع ارتودنسی به تعداد دفعات ویزیت و مراقبت‌های آن و نیز پوشش بیمه‌ی شما بستگی خواهد داشت.

مزایای ارتودنسی ثابت

مهم‌ترین مزایایی که براکت‌های کلاسیک مورد استفاده در ارتودنسی ثابت دارند، عبارت است از:

• کاهش تعداد دفعات مراجعه به متخصص ارتودنسی
• کوتاه‌تر شدن طول دوره درمان
• کاهش مدت زمانی که برای جراحی دندان‌ها صرف می‌شود.
• امکان بهداشت بهتر دهان و دندان
• راحتی بیشتر بیمار و غیره...

مراحل روش ارتودنسی ثابت

معاینه اولیه بیمار

در جریان اولین ویزیت، دکتر خدیوی نکاتی را در مورد مشکل ارتودنسی شما و روش مورد نیاز برای درمان آن بیان می‌کند.

تصمیم‌گیری در مورد کشیدن دندان‌ها برای درمان راحت‌تر مشکل ناهنجاری آنها، اصلاً کار ساده‌ای نیست و بنابراین پزشک تمام تلاش خود را به کار خواهد بست تا مشکل را بدون نیاز به کشیدن دندان‌ها درمان نماید. در واقع در اغلب بیمارانی که از ناهنجاری دندان یا فک رنج می‌برند، نیازی هم به کشیدن دندان‌ها وجود ندارد. اما اگر به هر دلیلی لازم باشد که بعضی از دندان‌های شما کشیده شود، پزشک در همان جلسه مشاوره اولیه، تمامی دلایل و توجیهات خود برای انجام این کار را با شما در میان می‌گذارد. معمولاً کشیدن دندان‌ها قبل از آنکه پزشک بریس ارتودنسی شما را نصب کند، انجام می‌شود.

جایگذاری ارتودنسی ثابت

 در این جلسه، بریس‌ها در داخل دهان شما قرار داده می‌شوند. این بریس‌ها به پایه‌هایی که قبلاً روی سطح دندان‌های شما در فک بالا و پایین درست شده است متصل می‌شوند و تا پایان دوره درمان ارتودنسی به همین حالت باقی خواهد ماند. این بریس‌ها کم و بیش در داخل دهان شما قابل مشاهده خواهد بود و این نکته‌ای است که از نظر زیبایی ظاهری برای خیلی از بیماران اهمیت زیادی دارد.

نصب بریس‌ها که در این جلسه انجام می‌شود هیچ گونه دردی به همراه نخواهد داشت. این بریس‌ها در اوایل دوره درمان به صورت برآمدگی‌هایی در زیر لب‌ها و گونه شما احساس می‌شود، اما خیلی زود به آنها عادت می‌کنید و این احساس شما برطرف خواهد شد.

به طور کلی هر گونه ناراحتی که این بریس‌ها برای شما ایجاد کند در همان ۱۲ تا ۲۴ ساعت اول بعد از جایگذاری خواهد بود. دلیل آن هم این است که در این مدت دندان‌ها هنوز به نیروی مختصری که به وسیله بریس‌ها بر روی آنها وارد می‌شود عادت نکرده‌اند و گاهی اوقات نسبت به این نیرو حساس می‌شوند. برای کاهش ناراحتی در طی این مدتی که بریس‌ها جا می‌افتد، می‌توانید قرص آسپرین یا پاراستامول مصرف کنید. همچنین در این مدت باید فقط غذاهای نرم و آبکی بخورید. این دوره ناراحتی فقط چند روز طول می‌کشد.

جلساتی برای تنظیم بریس‌ها

در طول دوره درمان، معمولاً بریس‌ها هر ۶ تا ۱۰ هفته یک بار تنظیم می‌شوند. نکته مهمی که شما باید در این مورد رعایت کنید آن است که حتماً به موقع برای تنظیم بریس‌ها مراجعه کنید تا مطمئن باشید که درمان ارتودنسی شما با حداکثر کارآیی ممکن در حال پیشرفت است. اگر هم به هر دلیلی مجبورید زمان یکی از این نوبت‌های خود را تغییر دهید، لطفاً هر چه زودتر به ما اطلاع بدهید تا بتوانیم با تأخیر کمتری نوبت بعدی شما را تعیین کنیم.

برداشتن ارتودنسی ثابت

بریس‌ها توسط یک دستیار ارتودنسی باتجربه از دهان شما برداشته می‌شود. برداشتن بریس‌ها درد ندارد، اما ممکن است برای بعضی از افراد اندکی ناراحت کننده باشد. سپس دندان‌ها تمیز می‌شود تا در صورتی که بقایای چسب بر روی سطح آنها باقی مانده است، برطرف شود. سپس نگهدارنده‌ها (یا ریتینرها) که به صورت اختصاصی برای هر بیمار طراحی و ساخته شده است، طبق دستور پزشک بر روی دندان‌ها گذاشته می‌شود.

نگهداری (ریتنشن)

هنگامی که دوره درمان کامل شد، بریس‌ها برداشته می‌شوند و نگهدارنده‌ها به جای آنها نصب می‌شود. نگهدارنده‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که دندان‌ها را در وضعیت مرتب و اصلاح شده خود نگهدارند تا استخوان و بافت‌های نرم حمایت کننده از آن با وضعیت جدید دندان تطابق پیدا کند. این نگهدارنده‌ها در ابتدا به صورت ۲۴ ساعته باید در دهان قرار داشته باشند، اما به مرور زمان این مدت کوتاه‌تر می‌شود و فقط شب‌ها گذاشته می‌شود. دوره زمانی استفاده از نگهدارنده‌ها نیز حداقل ۱۲ ماه می‌باشد.

دو نوع اصلی از نگهدارنده‌هایی که بعد از بریس استفاده می‌شوند، وجود دارد که شامل ارتودنسی ثابت و متحرک می‌باشد. نوعی نگهدارنده‌ای که برای هر بیمار انتخاب می‌شود معمولاً به نیازهای درمانی بیمار، ترجیح بیمار به استفاده از نوع خاصی از آن و نتایج کلی که دندانپزشک و بیمار از درمان انتظار دارند، بستگی دارد.

لطفاً در نظر داشته باشید که در صورت مفقود یا شکسته شدن نگهدارنده‌ها، ساخت مجدد آنها برای شما هزینه خواهد داشت.

تغییرات درازمدت

کامل کردن دوره درمان ارتودنسی ثابت به این معنی نیست که دندان‌های شما تا پایان عمر به صورت مرتب و ردیف خواهد بود. البته وقتی که نگهدارنده‌ها از روی دندان برداشته می‌شود، دندان‌ها حالت ثابت و پایداری دارند، اما بعد از مدتی ممکن است به خاطر روند طبیعی بلوغ و پیری که ارتباطی با استفاده از درمان ارتودنسی ثابت ندارد، تغییرات اندکی در وضعیت دندان‌‌ها به وجود بیاید. این وضعیت به طور خاص در مورد دندان‌های پایین و جلو دیده می‌شود.

انواع بریس‌های مورد استفاده در ارتودنسی ثابت

بریس‌های مرسوم (فلزی)

این نوع از ارتودنسی ثابت همان است که اغلب مردم آن را دیده و با آن آشنایی دارند. در براکت‌های مرسوم معمولاً از یک کش لاستیکی (شبیه به همان کش‌های رنگی که کودکان با آن بازی می‌کنند) و یا یک سیم فولادی نازک برای متصل کردن سیم به براکت و ثابت نگه داشتن آن استفاده می‌شود.

براکت‌های خودبازشونده

بریس‌های خودبازشونده بریس‌هایی هستند که نیاز به بندهای رنگی برای متصل نگهداشتن سیم به بریس، نیاز ندارند. در براکت‌های خودبازشونده از یک در یا گیره برای ثابت نگه داشتن سیم استفاده می‌شود و بنابراین دیگر نیازی به استفاده از کش‌های لاستیکی رنگی یا سیم‌های فولادی نازک نخواهد بود.

شرکت‌های سازنده براکت‌های خودبازشونده و بعضی از پزشکانی که از این براکت‌ها استفاده می‌کنند، مدعی هستند که این براکت‌ها مزایای بسیار زیادی برای بیمار به همراه دارد. مهم‌ترین مزایایی که می‌توان به آن اشاره کرد شامل شدت کمتر اصطکاک که باعث بیشتر شدن نیروهای بیولوژیکی می‌شود، نیاز به تعداد کمتری کشنده و منبسط کننده، کاهش طول دوره درمان، ناراحتی کمتر برای بیمار، کاهش احتمال شکسته شدن براکت‌ها، نیاز کمتر بیمار به مراجعه به مطب پزشک، بسته شدن سریع‌تر فضاهای باز در اطراف دندان‌ها و نهایتاً کاهش عوارض جانبی و بیماری‌های پریودنتال در آینده می‌باشند.

براکت‌های سرامیکی

لوازم ارتودنسی جدیدی که این روزها بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، کمتر در دهان بیمار قابل دیدن هستند و در حالت عادی، زیاد به چشم نمی‌آیند، زیرا رنگ آنها شفاف و یا به رنگ دندان‌ها می‌باشد. بنابراین برای بیمارانی که جنبه زیبایی لوازم ارتودنسی برایشان اهمیت زیادی دارد، گزینه بسیار خوبی محسوب می‌شود.

ارتودنسی ثابت

ارتودنسی ثابت

منظور از ارتودنسی ثابت این است که بیمار نمی تواند دستگاه ارتودنسی را از دهان خارج نماید. در دستگاه ارتودنسی ثابت اجزا به صورت نگین هایی برروی دندان چسبانده شده و ثابت می گردند. این نگین ها اصطلاحاً براکت نام دارند و یک سیم از بین این براکتها گذرانده می شود که با کش های ظریفی که به دور براکت ها انداخته می شود(و می توانند رنگی باشند) در جای خود ثابت می شوند. این کشها هر جلسه تعویض می شوند ولی سیم ها ممکن است هر جلسه عوض نشود و براکت ها هم که تا پایان درمان باقی می مانند. این روش درمانی برخلاف درمان های متحرک، تا حدی وابسته به همکاری بیمار می باشد.

طول درمان ارتودنسی ثابت بین 8 تا 18 ماه می باشد ولی براساس نوع ناهنجاری بیمار و شدت مشکل ممکن است بیشتر هم بشود. بیمار در طول دوره ی درمانی ثابت نباید غذاهایی با قوام سفت مثل ته دیگ، بلال، میوه های هسته دار، زیتون و غیره را استفاده نماید. در غیر این صورت براکت از دندان جدا می شود که می بایست براکت جدیدی برای بیمار چسبانده شود که این امر می تواند باعث طولانی شدن زمان درمان و آسیب به دندان گردد. در این دوره بیمار از نظر بهداشت، به مراقبت های خاصی نیاز دارد تا از ایجاد تغییر رنگ و پوسیدگی در دندان ها جلوگیری به عمل آید.

گاهی به دلیل عدم همخوانی اندازه ی فک ودندان ها و یا وجود مشکل های فکی متوسط که امکان جفت شدن قابل قبول دندان ها را میسر نمی کند (وقتی بیمار بعد از بلوغ مراجعه کرده و امکان اصلاح روابط فکی نیست و تمایل به جراحی نیز وجود ندارد)،باید از دندانهای دائمی بیمار کشیده شود.

معمولاً دو دندان آسیای کوچک بالا یا چهار دندان آسیای کوچک بالا و پایین کشیده می شوند. البته بسته به شرایط ممکن است دندان های دیگر از جمله یک دندان ثنایا (دندان جلو) پایین کشیده شود؛ اما به عنوان یک قانون هرگز نباید دندان های نیش کشیده شوند (حتی اگر کاملاً بیرون زده باشد باید دندان پشتی کشیده شود و دندان نیش به جای خود حرکت داده شود)

فواصل ایجاد شده در اثر کشیدن دندان ها با حرکت سایر دندان ها در پایان درمان به طور کامل بسته شده و بیمار هیچ مشکلی از نظر زیبایی، جویدن و یا تکلم نخواهد داشت. گاهی بعد از کشیدن دندان های گفته شده و حرکت سایر دندان ها، فضا برای رویش دندان های عقلی که در مسیر رویشی مناسبی باشند، مهیا میشود؛ بنابراین اگر تصمیم به درمان ارتودنسی دارید در کشیدن دندان های عقل خود عجله نکنید مگر اینکه دکتر متخصص ارتودنسی تجویز کند.

ارتودنسی ثابت چیست

ارتودنسی ثابت شامل یک سری براکت های شفاف یا سرامیکی (نامرئی) و یا براکت های فلزی می باشند که هر کدام از این براکت ها روی دندان چسبانده میشود و تا آخر درمان روی دندان ها ثابت هستند.
هنگام مشاوره دکتر به شما گزینه انتخابی را توضیح می دهند که کدام درمان برای شما مناسب تر است. بسیاری از مردم فکر میکنند ارتودنسی محدود به سنین کوچک است در صورتی که ارتودنسی با روش های نوین و پیشرفته امروزه محدودیت سنی ندارد. ارتودنسی ثابت از جمله مزایایی که دارد سبب صاف شدن و مرتب شدن دندان ها و طرح لبخند ی ایده آل و سفیدتر شدن و تمیز تر شدن دندان ها میشود همچنین احتمال بیماری های لثه را نیز کاهش می دهد .بسیاری از مردم به این باورند که ارتودنسی ثابت برگشت پذیر است در صورتی که باید گفت ارتودنسی اگر توسط متخصص ارتودنس ماهر و باتجربه انجام شود نه تنها برگشت پذیر نیست بلکه ١٠٠٪‏ دندان ها سر جای خود قرار گرفته اند و یک متخصص ارتودنسی به راحتی آن را کنترل میکند. مدت زماندرمان ارتودنسی توسط متخصص ارتودنسی توضیح داده میشود که معمولا اکثر بیماران بین ١٢تا ١٥٥ ماه به درمان خود  خاتمه میدهند. پیگیری شما برای ملاقات های ماهانه و مراجعه شما سروقت تعیین شده و مراقبت و توصیه های آموزش و بهداشت دهان و دندان به بهترین نتیجه ارتودنسی ثابت شما را کاملا راضی خواهد کرد و بهترین نتیجه و بهترین طرح لبخند را خواهید گرفت.

ارتودنسی

روش های زیادی برای درمان نامرتبی دندانها وجود دارد که ارتودنسی ثابت یکی از آن روش ها می باشد.ارتودنسی روشی برای نامرتبی دندان ها است که امروزه روش عای پیشرفته و نوینی در درمان ناهنجاری دندانی و فکی وجود دارد. ارتودنسی در تهران پیشرفت زیادی کرده است  که متخصص ارتودنسی زیادی در تهران در تمام نقاط ارتودنسی انجام می دهند برای انجام ارتودنسی بهتر است به یک متخصص ارتودنسی مراجعه شود چون دندانپزشک عمومی تخصص کافی را برای تشخیص ارتودنسی بهتر و برتر را ندارد و ممکن است مشکل ارتودنسی شما و ناهنجاری دندانی و فکی برطرف نشود و در آخر درمان ارتودنسی ناراضی باشید اما با مراجعه به یک متخصص ارتودنسی ماهر و باتجربه میشود اطمینان و اعتماد کامل داشت که به طرح لبخند ی ایده آل خواهید رسید.ارتودنسی علاوه بر مرتب کردن دندان ها طرح لبخند و فرم کلی صورت را هم تغییر می دهد .ارتودنسی در تهران توسط متخصص ارتودنسی که رتبه برتر و اول را نیز دارند هم انجام میشود .برای انجام ارتودنسی لازم است در مورد پزشک انتخابی خود و اطمینان از تخصص پزشک تمامی گالری عکس های قبل و بعد از درمان ارتودنسی متخصص ارتودنسی خود را ببینید 
ارتودنسی به روش دیمون و ارتودنسی نامرئی و ارتودنسی لینگوآل جزء روش های جدید ارتودنسی محسوب می شوند که هزینه ارتودنسی آنها با هزینه ارتودنسی ثابت برای جراحی فک بالا و پایین متفاوت است

ذکر این نکته نیز مهم است که باید بدانید که کشیدن دندان عقل باعث مرتب شدن دندان های جلو نشده و از فضای دندان عقل نمی توان برای منظم کردن دندان های نیش و قدامی استفاده کرد. برای همین گاهی علاوه بر کشیدن دندان های عقل با مسیر رویشی نامناسب باید دندان های آسیای کوچک را نیز برای منظم کردن سایر دندان ها کشید. به شرط وجود سلامت لثه ها و بافت های نگه دارنده ی دندان ها امکان حرکت دندان ها با ارتودنسی ثابت در هر سنی وجود دارد. گرچه با افزایش سن مختصری سرعت حرکت دندان ها کاهش می یابد. ولی به عنوان یک قانون کلی بهتر است بیمار قبل از بلوغ ویزیت شود تا بتوان از رشد فکین در جهت رفع ناهنجاری ها کمک گرفت. ارتودنسی ثابت به دلیل پیچیدگی و نیاز به ظرافت کاری بالاتر، طولانی بودن مدت درمان، در دوره ی دندانپزشکی عمومی آموزش داده نمی شود و آموزش آن فقط در دوره ی تخصصی ارتودنسی انجام می شود. بنابراین بایستی برای درمان با ارتودنسی ثابت فقط به متخصص ارتودنسی مراجعه کرد .

انواع دستگاه های ارتودنسی

دستگاههای ارتودنسی شامل دو شکل کلی ارتودنسی ثابت و متحرک می باشند که بسته به نوع مشکل بیمار یکی از آنها یا هردو بکار می رود . وجه تسمیه این دستگاهها بر مبنای قابلیت جابجایی آنها توسط بیمار است. در دستگاه ارتودنسی ثابت اجزاء به صورت نگین هایی بر روی دندان چسبانده شده و ثابت می گردند. در حالی که دستگاههای متحرک ساختارهای پلاستیکی شکلی هستند که توسط خود بیمار گذاشته و برداشته می شوند.
یکی از سوالات رایج از سوی بیماران این است که ارتودنسی ثابت بهتر است یا متحرک؟ پاسخ این است که هر کدام اینها کاربرد، مزایا و  معایب خود را دارند. به عنوان مثال برای درمان های هدایت رشد فک که در طول دوره رشد بیماران صورت می گیرد ارتودنسی ثابت تقریبا" کمکی نمی تواند بکند و باید از دستگاههای متحرک بهره برد. از سویی ردیف کردن دندانها به صورت دقیق و با رعایت جزئیات تنها توسط ارتودنسی ثابت محقق می گردد. 
از مهمترین مزایای ارتودنسی ثابت، کاهش نیاز به همکاری بیمار در خصوص گذاشتن مرتب دستگاه می باشد و البته اینکه نیروی وارده به دندانها در سه بعد فضایی قابل تنظیم می باشد. مهمترین عیب دستگاههای ارتودنسی ثابت، لزوم دقت بالای بیمار در امر رعایت بهداشت دهان و دندانها می باشد زیرا حضور ارتودنسی ثابت داخل دهان روند معمول مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را مختل می کند.
مهترین مزیت ارتودنسی متحرک امکان راحت تر رعایت بهداشت دهان در قیاس با ارتودنسی ثابت است. به گونه ای که حین غذا خوردن و مسواک زدن بیمار می تواند پلاک یا دستگاه متحرک خود را بردارد. همین نکته مهمترین عیب دستگاههای متحرک را نیز رقم می زند. به این مفهوم که به دلیل قابلیت گذاشتن و برداشتن از سوی بیمار، نیاز به همکاری بالای بیمار در استفاده مرتب دارد.

دستگاههای ارتودنسی با عنوان اجسامی خارجی داخل دهان قرار می گیرند و بیمار می  بایست زندگی جدیدی را با آنها آغاز کند. نحوه رعایت بهداشت با حالت عادی تفاوت دارد. نحوه غدا خوردن بیمار ارتودنسی نیز باید حساب شده باشد. ناراحتی هایی ممکن است در خلال درمان از بابت دستگاههای ارتودنسی رخ دهد که آنها هم مستلزم رعایت ملاحظات خاص از سوی بیمار می باشد. در این بخش، اصول استفاده و مشکلات مربوط به دستگاههای ارتودنسی متحرک شامل پلاک، هدگیر و ... و نکات مرتبط با ارتودنسی ثابت را مورد بررسی  قرار می دهیم . مشکلات روز های نخست ارتودنسی و مشکلات حین درمان ارتودنسی بطور جداگانه در این بخش توضیح داده شده اند.پس از آنکه ناهنجاری دندانی و یا فکی به کمک دستگاه های ارتودنسی برطرف گردید، کار شما با ارتودنتیست تمام نمی شود. بلکه پس از برداشته شدن دستگاه های ارتودنسی مرحله  بعدی درمان شما که شامل حفظ نتایج بدست آمده می باشد آغاز می گردد. به این مرحله درریتنشن (Retention) گفته می شود. بدین منظور بایستی از دستگاه هایی با عنواننگهدارنده یا ریتینر ارتودنسی استفاده نمایید. بدیهی است، عدم موفقیت در رعایت  دستورالعمل استفاده از این دستگاه ها منجر به بهم خوردن مجدد نظم دندانی فکی و برگشت مشکل ارتودنسی خواهد گردید. دستگاه های نگهدارنده به دو شکل کلی متحرک و ثابت موجود می باشند که در قسمت بعد به آن می پردازیم. نکته مهم دیگر پس از پایان درمان ارتودنسی، تصمیم گیری در مورد دندان های عقل است. اگر دندان های عقل فضای کافی برای رویش  نداشته باشند، ممکن است زمینه را برای بهم ریختن مجدد دندانها فراهم کنند. در این صورت باید با مشورت دندانپزشک ارتودنتیست خود و در زمان مناسب نسبت به کشیدن آنها اقدام نمایید.

ارتودنسی ثابت بهتر است یا متحرک؟

این باور در میان مردم هست که ارتودنسی ثابت از متحرک بهتر است و البته این موضوع تا حدی درست است. وسایل ثابت در منظم کردن دندان‌ها دقت بیشتری دارد. به همین دلیل، وقتی به بیمار درمان با وسیله متحرک (پلاک) تجویز می‌کنیم، بسیاری از بیماران یا والدین می‌پرسند: «پلاک چه فایده‌ای دارد؟» در اینجا تلاش می‌کنم به برخی کابردها،، محاسن و معایب پلاک‌ها اشاره کنم...

خوبی ارتودنسی متحرک این است که بیمار می‌تواند پلاک را در صورت بروز مشکل خارج نماید. دیگر اینکه برداشتن پلاک امکان رعایت بهتر بهداشت را فراهم می‌کند. برعکس، در ارتودنسی ثابت چنین امکانی وجود ندارد یعنی بیمار قادر به خارج کردن آنها نبوده و تمیز کردن آنها و دندان‌ها دشوارتر است. امکان برداشتن پلاک می‌تواند در عین حال یک عیب باشد. خارج کردن پلاک توسط بیماران کودک و نوجوان یا آنها که انگیزه کم و همکاری ضعیف دارند به راحتی امکان‌پذیر است. اگر بیمار پلاک را بدون هماهنگی با پزشک و خارج از برنامه از دهان خارج نماید اثر آن به شدت کاهش می‌یابد.
نکته دیگر در مورد ارتودنسی ثابت این است که این وسایل معمولا روی دندان‌های دایمی ‌قرار می‌گیرند و کمتر روی دندان‌های شیری به کار می‌روند. در نتیجه برای سنین پایین‌تر اغلب ناگزیر به استفاده از پلاک خواهیم بود. همچنین، با توجه به اینکه پلاک‌ها با سایر بافت‌های دهان به غیر از دندان‌ها در تماس هستند، احتمال ایجاد تغییر در دیگر بافت‌ها (مثلا استخوان) بیشتر می‌تواند باشد ولی ارتودنسی ثابت تنها با دندان‌ها تماس دارند و بیشتر انتظار جابه‌جایی دندان‌ها را داریم. 
پلاک‌ها در این موارد کاربرد بیشتری دارند: 
۱) زمانی که بهداشت بیمار ضعیف اما همکاری خوب است.
۲) زمانی که تغییر و تاثیر روی استخوان‌های فک مهم‌تر و مقدم بر تغییرات دندانی باشد.
۳) زمانی که درمان ارتودنسی باید در حضور دندان‌های شیری آغاز شود.