مشکلات ارتودنسی چیست و چگونه به وجود میآیند؟
اگرچه همه تصور دارند ارتودنسی صرفاً منظم کردن دندانهای نامرتب است، شاید خوب باشد بدانید که مشکلات ارتودنسی تنها محدود به این نامرتبی ها نمیشود. بسیاری از مشکلاتی که در ارتودنسی دیده میشوند از روابط نادرست یا نامتناسب فکها با یکدیگر به وجود میآیند. مثلاً فک بالا، کوچکتر از فک پائین و یا فک پائین، کوچکتر از فک بالا میباشد. به همین علت هم در بسیاری موارد، دندانها که به ناچار باید از فک نگهدارندهٔ خود پیروی کنند، تحت تأثیر این ناهماهنگی قرار میگیرند. در چنین مواردی هدف باید متمرکز بر اصلاح دلیل اصلی یعنی روابط فکی باشد، نه اصلاح دندانها به تنهائی. در اینجا متذکر می شویم که اصلاح ناهنجاریهای فک در سنین پائینتر و در دورهای که هنوز فک بیمار توانائی رشد دارد، بیشتر قابل اصلاح خواهد بود و با پشت سر گذاشتن این دوره، دیگر جز با روشهائی همچون جراحی قادر به اصلاح روابط فکی به میزان کافی نخواهیم بود. از طرفی، نامرتبیهای دندانی که در آنها فکها رابطه مناسب و درستی با یکدیگر دارند نیز زیاد دیده میشوند، اما شرایط و روش درمان آنها با مواردی که در بالا گفته شد تا حدودی متفاوت است.
مشکلات ارتودنسی به دو دسته فکی و دندانی تقسیم میشوند و مشکلات فکی را هنگامی میتوان درمان نمود که بیمار در سنین رشد فکی و استخوانی باشد. سن خاتمه رشد فک بالا زودتر از فک پائین است، بنابراین، بیمارانی که دچار کمبود رشد فک بالا هستند باید زودتر درمان شوند (مثلاً حدود ۷ سالگی) و مشکلات کمبود رشد فک پائین را میتوان قدری دیرتر آغاز نمود. لازم به ذکر است که درمان زودهنگام مشکلات ارتودنسی نیز همیشه مطلوب نیست زیرا احتمال برگشت مشکلات قبلی وجود داشته و موجب میشود درمان مجدداً صورت گیرد و این به معنی طولانی شدن بیمورد درمان و احتمال کم شدن همکاری کودک خواهد بود.
بهترین سن برای اولین مراجعه به متخصص ارتودنسی هفت سالگی است که به هیچ وجه نباید از ۸ سالگی دیرتر باشد. در اولین مراجعه، متخصص ارتودنسی مشخص خواهد نمود که آیا در این مقطع زمانی، درمانی برای بیمار لازم است یا نه. اگر سن برای درمان مناسب باشد (که معمولا تعداد این دسته از بیماران فکی خیلی زیاد نیست)، متخصص ارتودنسی در همان مقطع، درمان را آغاز میکند و اگر سن مناسب برای درمان هنوز فرا نرسیده باشد (که تعداد بیشتری از بیماران دارای مشکل فکی را شامل میشود)، متخصص ارتودنسی زمان مراجعه بعدی را مشخص خواهد کرد و بدین ترتیب خیال بیمار یا والدین از اینکه زمان مناسب برای درمان گذشته یا نه راحت خواهد شد. پس بطور خلاصه اینطور میتوان بیان کرد که مراجعه به متخصص ارتودنسی در ۸ـ۷ سالگی مزایایی دارد از جمله :
- اگر سن برای درمان مناسب باشد، درمان آغاز و در نتیجه درمان دیر نشود.
- اگر سن برای درمان هنوز زود باشد، درمان به تعویق بیفتد و در زمان مناسب انجام شود که باز هم زمان آن دیر نشده است.