معرفی ارتودنسی لینگوال
ارتودنسی لینگوال (زبانی) به پشت دندانها چسبانده می شوند و از اینرو نامرئی خواهد بود. نام این براکت ها برگرفته از کلمه لاتین ”لینگوا” به معنی زبان می باشد. این تکنیک بالاخص مناسب افراد بزرگسالی است که ضمن تمایل به بهبود ظاهر و عملکرد دندانها با ارتودنسی نمی خواهند دیگران از این درمان مطلع شوند. البته این براکت ها معمولا" برای حرکات دندانی مختصر توصیه می شوند.
تاریخچه ارتودنسی لینگوال
زمانی که ارتودنسی لینگوال نزدیک به ۲۰ سال قبل معرفی شد، برخی بیماران و درمانگر ها آن را سیستم زیبایی بی همتایی انگاشته و نسبت به آن انتظارات زیادی پیدا کردند. با این حال گزارش هایی مبنی بر نتایج مأیوس کننده و هزینه های سنگین بسیاری از هیجانات پیشین را به ناامیدی بدل کرده و اشتیاق به این سیستم به تدریج کاهش یافت، به گونه ای که در اواخر دهه ۱۹۸۰ تعداد درمانگرهایی که از این تکنیک استفاده می کردند به صورت ناگهانی کاهش چشمگیری یافت و تنها افراد انگشت شماری همچنان بر پتانسیل این روش باور داشتند.
هزینه ارتودنسی لینگوال
هزینه ارتودنسی لینگوال همانگونه که انتظار می رود بیش از براکت های فلزی معمولی می باشد. درمان با این روش ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ دلار بیش از درمان با براکت های سنتی است. یکی از مهمترین عوامل، قیمت مواد مورد استفاده در ارتودنسی لینگوال می باشد. مواد مورد استفاده برای ساخت براکت های فلزی معمولی به طور رایجتری تولید شده و بنابراین هزینه کمتری برای ارتودنسی خواهند داشت.
مزایای ارتودنسی لینگوال
یک راه حل تحریک کننده به لحاظ زیبایی در ارتودنسی استفاده از براکت های لینگوال می باشد. این براکت ها بجای چسبیدن به سطوح بیرونی دندانها به گونه ای اختصاصی طرح ریزی شده اند تا به پشت دندانها چسبیده و موقع لبخند زدن دیده نشوند. در واقع کسی متوجه بودن این براکت ها پشت دندانهای شما نمی شود مگر اینکه به داخل دهان شما با دقت نگاه کند. علاوه بر این مزیت که عنوان شد، هیچ دلیل قانع کننده پزشکی و بالینی دیگری برای استفاده از ارتودنسی لینگوال نسبت به براکت های معمول وجود ندارد.
معایب ارتودنسی لینگوال
نباید انتظار داشته باشید که متخصص ارتودنسی شما قادر به استفاده از این سیستم برای شما باشد. حتی ارتودنتیست ها می بایست دوره ای تخصصی را پشت سر گذارند تا بتوانند با این روش بیماران خود را درمان کنند. هر ارتودنتیستی این انتخاب درمانی را مطرح نمی کند. قرارگیری ارتودنسی لینگوال پشت دندانها ممکن است سبب ناراحتی جدی برای بیمار گردد. از سویی چسباندن این براکت ها می تواند چالشی جدی برای متخصص ارتودنسی باشد، زیرا لازم است بیمار تا حد امکان سر خود را رو به عقب نگهدارد تا درمانگر بتواند پروسه قرارگیری براکت ها را دقیق تر انجام دهد. ارتودنتیست نیز باید بیشتر سر خود را در طی این عمل خم کند.
ارتودنسی لینگوال نسبت به براکت های شیوه معمول بهم نزدیکتر قرار خواهند گرفت زیرا محیط داخلی قوس نسبت به محیط بیرونی آن کوچکتر می باشد. این امر سبب مشکل تر شدن استقرار براکت ها و تنظیمات جلسات آینده می گردد. به علاوه در ابتدا براکت های لینگوال نسبت به براکت های معمولی موجب ناراحتی بیشتری برای زبان بیمار می شوند. همچنین ارتودنتیست ها به دلیل پروسه پیچیده و ملال آور روش ارتودنسی لینگوال نسبت به براکت های سرامیکی که خود هزینه ای بالاتر نسبت به براکت های فلزی سنتی دارند مبلغ به وضوح بیشتری را از بیماران طلب می کنند.
