انواع ارتودنسی
دو نوع اصلی ارتودنسی برای افراد استفاده می شود که عبارت از ارتودنسی ثابت و ارتودنسی متحرک است.
ارتودنسی ثابت
رایج ترین ابزاری است که توسط ارتودنتیست مورد استفاده قرار می گیرد ارتودنسی ثابت می باشد. از این روش زمانی استفاده می شود که دقت عمل برای پزشک اهمیت داشته باشد. هر چند در این حالت بیمار می تواند بطور عادی غذا بخورد، باید از مصرف برخی غذاها و نوشیدنی ها در هنگام استفاده از ارتودنسی ثابت اجتناب کرد. برای مثال نوشیدنی های حاوی کربونات، شیرینی سفت، یا تافی از مواردی است که فرد باید از مصرف آنها خودداری کند. افرادی که در فعالیت های ورزشی شرکت می کنند باید درباره این موضوع با پزشک خود صحبت کنند تا در صورت نیاز محافظ های لثه خاص برای استفاده فرد تجویز شود. همچنین ارتودنسی مخفی یک نوع از ارتونسی ها می باشد که در ادامه به بحث آن می پردازیم.
معمول ترین نوع ارتودنسی ثابت با استفاده از براکت ها به شرح زیر انجام می شود:
براکت ها که از پلاک ها و یا سیم ها و قیدها تشکیل شده است. در این حالت قیدها بطور محکم در اطراف دندان ها بسته شده و برای محکم کردن ابزارهای ارتودنسی در محل خود استفاده می شوند. در ادامه از پلاک ارتودنسی معمولاً برای ایجاد اتصال در جلوی دندان ها استفاده می شود. سیم ها به شکل یک کمان از پلاک ها رد شده و به قیدها محکم می شوند. با سفت شدن سیم های کمانی، دندان های فرد کشیده می شوند و به این ترتیب به سمت محل صحیح قرارگیری خود حرکت می کنند. لازم است که بیمار ماهی یک بار برای اصلاح وضعیت پلاک ها به مطب دندان پزشک مراجعه کند. دوره درمان در این حالت می تواند برای چند ماه تا چند سال ادامه داشته باشد. کودکان معمولاً ترجیح می دهند از پلاک های رنگی برای ارتودنسی دندان های خود استفاده کنند، در حالی که در انجام ارتودنسی بزرگسالان انواع روشن پلاک را ترجیح می دهند.
ارتودنسی متحرک
از این نوع ارتودنسی معمولاً برای درمان مشکلات جزئی همچون جلوگیری از مکیدن شست یا اصلاح انحراف کم دندان ها استفاده می شود. هنگام استفاده از این روش می توان لوازم ارتودنسی را برای تمیز کردن پس از غذا خوردن یا برای نخ دندان کشیدن از دهان خارج کرد. گاهی اوقات، ممکن است پزشک به بیمار توصیه کند در هنگام انجام فعالیت های خاص همچون نواختن یک ساز بادی یا دوچرخه سواری ارتودنسی متحرک را از دهان خود خارج کند.
ارتودنسی نامرئی
این ارتودنسی نامرئی از مواد پلاستیک شفاف و سخت برای صاف کردن دندان ها استفاده می کند. در این رابطه برای بیماران مختلف از ارتودنسی های نسبتاً متفاوت استفاده می شود. هر مجموعه از این ارتودنسی برای دو هفته قبل از جایگزینی آن با مجموعه جدید استفاده می شود. این ارتودنسی از پلاستیک شفاف ساخته می شود و به همین خاطر تقریباً غیر قابل رویت است. به این ترتیب کسی متوجه نمی شود که شما از ارتودنسی برای صاف کردن دندان های خود استفاده می کنید. این نوع ارتودنسی می بایست برای 22 تا 23 ساعت در روز برای دستیابی به بهترین نتایج ممکن استفاده شود. این ر را می توان به سادگی برای غذا خوردن، نوشیدن، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن از دهان خارج کرد. همچنین برای استفاده از این روش باید همه دندان های دائم بزرگسالی شما در آمده باشد. با موارد گفته شده تقبل هزینه ارتودنسی نامرئی منطقی به نظر می رسد .
انواع لوازم ارتودنسی
تمام لوازم ارتودنسی به شیوه مشابه عمل می کنند که در این شیوه فشار آرام و ثابت به دندان ها وارد می شود تا دندان ها به سمت محل مناسب خود حرکت کنند. اما چگونگی استفاده از این فشار در افراد و شرایط مختلف با توجه به نوآوری های ایجاد شده در سال های اخیر متفاوت است. برخی از لوازم جدیدتر و دارای قابلیت رویت کمتر به سهولت برای افراد بزرگسال و سبک زندگی آنها قابل استفاده است. انواع لوازم ارتودنسی به شرح زیر هستند:
براکت های فلزی قدیمی
در این حالت پلاک های فلزی کوچک به جلوی دندان بسته می شود و یک سیم از بین این پلاک ها رد شده و آنها را به یکدیگر متصل می کند. در نهایت این سیم کشی دندان به قید فلزی پیچیده شده دور دندان های آسیاب عقب دهان محکم می شود.
براکت های روشن و شفاف
به جای براکت ها و پلاک های فلزی که به شدت جلب توجه می کنند، می توان از انواع شفاف ساخته شده از مواد سرامیکی یا پلاستیکی یا ترکیبی از هر دوی آنها استفاده کرد. پلاکها در ارتودنسی سرامیکی به سختی دیده می شوند و فقط سیم نازکی که از آنها رد شده قابل مشاهده است. به هر حال این پلاک ها در مقایسه با براکت های فلزی به احتمال بیشتر دچار شکستگی می شوند.
تراز کننده های شفاف
به عنوان یک جایگزین برای انواع ثابت لوازم ارتودنسی که در بالا اشاره شد، تراز کننده های شفاف متحرک هستند. در حقیقت این تراز کننده ها یک مجموعه پلاستیک شفاف سینی مانند هستند که دقیقاً روی دندان شما را می پوشانند. هر سینی یک بخش از مجموعه سینی هایی است که می تواند دندان شما را کمی از جای خود حرکت داده و به تدریج آن را در محل صحیح خود قرار دهد. این سینی ها با کمک متخصص ارتودنسی، نرم افزار تهیه می شوند که برای این کار لازم است یک مدل مجازی از گاز گرفتن شما شبیه سازی و تهیه شود.
براکت های زبانی
این براکت های فلزی به پشت دندان شما (بخش داخل زبان) بسته می شوند و به همین خاطر امکان مشاهده آنها برای دیگران وجود ندارد. در حالت عادی از سمت خارجی دهان (طرف مثبت) برای جایگذاری براکت ها استفاده می شود. در صورتی که بخواهیم از سمت داخلی (طرف منفی) دهان برای این کار استفاده کنیم، جایگذاری براکت ها دشوارتر خواهد بود و به همین خاطر هزینه استفاده از این روش بیشتر از هزینه ارتودنسی دندان قدیمی و معمول است.
