مزایای ارتودنسی ثابت
مهم‌ترین مزایایی که براکت‌های کلاسیک مورد استفاده در ارتودنسی ثابت دارند، عبارت است از:
- کاهش تعداد دفعات مراجعه به متخصص ارتودنسی
- کوتاه‌تر شدن طول دوره درمان
- کاهش مدت زمانی که برای جراحی دندانها صرف می‌شود.
- امکان بهداشت بهتر دهان و دندان
- راحتی بیشتر بیمار و غیره...
مراحل روش ارتودنسی ثابت
معاینه اولیه بیمار
در جریان اولین ویزیت، دکتر خدیوی نکاتی را در مورد مشکل ارتودنسی شما و روش مورد نیاز برای درمان آن بیان می‌کند.
تصمیم‌گیری در مورد کشیدن دندانها برای درمان راحت‌تر مشکل ناهنجاری آنها، اصلاً کار ساده‌ای نیست و بنابراین پزشک تمام تلاش خود را به کار خواهد بست تا مشکل را بدون نیاز به کشیدن دندانها درمان نماید. در واقع در اغلب بیمارانی که از ناهنجاری دندان یا فک رنج می‌برند، نیازی هم به کشیدن دندانها وجود ندارد. اما اگر به هر دلیلی لازم باشد که بعضی از دندان‌های شما کشیده شود، پزشک در همان جلسه مشاوره اولیه، تمامی دلایل و توجیهات خود برای انجام این کار را با شما در میان می‌گذارد. معمولاً کشیدن دندانها قبل از آنکه پزشک بریس ارتودنسی شما را نصب کند، انجام می‌شود.
جایگذاری ارتودنسی ثابت
در این جلسه، بریس‌ها در داخل دهان شما قرار داده می‌شوند. این بریس‌ها به پایه‌هایی که قبلاً روی سطح دندان‌های شما در فک بالا و پایین درست شده است متصل می‌شوند و تا پایان دوره درمان ارتودنسی به همین حالت باقی خواهد ماند. این بریس‌ها کم و بیش در داخل دهان شما قابل مشاهده خواهد بود و این نکته‌ای است که از نظر زیبایی ظاهری برای خیلی از بیماران اهمیت زیادی دارد.
نصب بریس‌ها که در این جلسه انجام می‌شود هیچ گونه دردی به همراه نخواهد داشت. این بریس‌ها در اوایل دوره درمان به صورت برآمدگی‌هایی در زیر لب‌ها و گونه شما احساس می‌شود، اما خیلی زود به آنها عادت می‌کنید و این احساس شما برطرف خواهد شد.
به طور کلی هر گونه ناراحتی که این بریس‌ها برای شما ایجاد کند در همان ۱۲ تا ۲۴ ساعت اول بعد از جایگذاری خواهد بود. دلیل آن هم این است که در این مدت دندانها هنوز به نیروی مختصری که به وسیله بریس‌ها بر روی آنها وارد می‌شود عادت نکرده‌اند و گاهی اوقات نسبت به این نیرو حساس می‌شوند. برای کاهش ناراحتی در طی این مدتی که بریس‌ها جا می‌افتد، میتوانید قرص آسپرین یا پاراستامول مصرف کنید. همچنین در این مدت باید فقط غذاهای نرم و آبکی بخورید. این دوره ناراحتی فقط چند روز طول می‌کشد.
جلساتی برای تنظیم بریس‌ها
در طول دوره درمان، معمولاً بریس‌ها هر ۶ تا ۱۰ هفته یک بار تنظیم می‌شوند. نکته مهمی که شما باید در این مورد رعایت کنید آن است که حتماً به موقع برای تنظیم بریس‌ها مراجعه کنید تا مطمئن باشید که درمان ارتودنسی شما با حداکثر کارآیی ممکن در حال پیشرفت است. اگر هم به هر دلیلی مجبورید زمان یکی از این نوبت‌های خود را تغییر دهید، لطفاً هر چه زودتر به ما اطلاع بدهید تا بتوانیم با تأخیر کمتری نوبت بعدی شما را تعیین کنیم.
برداشتن ارتودنسی ثابت
بریس‌ها توسط یک دستیار ارتودنسی باتجربه از دهان شما برداشته می‌شود. برداشتن بریس‌ها درد ندارد، اما ممکن است برای بعضی از افراد اندکی ناراحت کننده باشد. سپس دندانها تمیز می‌شود تا در صورتی که بقایای چسب بر روی سطح آنها باقی مانده است، برطرف شود. سپس نگهدارنده‌ها (یا ریتینرها) که به صورت اختصاصی برای هر بیمار طراحی و ساخته شده است، طبق دستور پزشک بر روی دندانها گذاشته می‌شود.
نگهداری (ریتنشن)
هنگامی که دوره درمان کامل شد، بریس‌ها برداشته می‌شوند و نگهدارنده‌ها به جای آنها نصب می‌شود. نگهدارنده‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که دندانها را در وضعیت مرتب و اصلاح شده خود نگهدارند تا استخوان و بافت‌های نرم حمایت کننده از آن با وضعیت جدید دندان تطابق پیدا کند. این نگهدارنده‌ها در ابتدا به صورت ۲۴ ساعته باید در دهان قرار داشته باشند، اما به مرور زمان این مدت کوتاه‌تر می‌شود و فقط شب‌ها گذاشته می‌شود. دوره زمانی استفاده از نگهدارنده‌ها نیز حداقل ۱۲ ماه می‌باشد.
دو نوع اصلی از نگهدارنده‌هایی که بعد از بریس استفاده می‌شوند، وجود دارد که شامل ارتودنسی ثابت و متحرک می‌باشد. نوعی نگهدارنده‌ای که برای هر بیمار انتخاب می‌شود معمولاً به نیازهای درمانی بیمار، ترجیح بیمار به استفاده از نوع خاصی از آن و نتایج کلی که دندانپزشک و بیمار از درمان انتظار دارند، بستگی دارد.
لطفاً در نظر داشته باشید که در صورت مفقود یا شکسته شدن نگهدارنده‌ها، ساخت مجدد آنها برای شما هزینه خواهد داشت.
تغییرات درازمدت
کامل کردن دوره درمان ارتودنسی ثابت به این معنی نیست که دندان‌های شما تا پایان عمر به صورت مرتب و ردیف خواهد بود. البته وقتی که نگهدارنده‌ها از روی دندان برداشته می‌شود، دندانها حالت ثابت و پایداری دارند، اما بعد از مدتی ممکن است به خاطر روند طبیعی بلوغ و پیری که ارتباطی با استفاده از درمان ارتودنسی ثابت ندارد، تغییرات اندکی در وضعیت دندانها به وجود بیاید. این وضعیت به طور خاص در مورد دندان‌های پایین و جلو دیده می‌شود.
انواع بریس‌های مورد استفاده در ارتودنسی ثابت
بریس‌های مرسوم (فلزی)
این نوع از ارتودنسی ثابت همان است که اغلب مردم آن را دیده و با آن آشنایی دارند. در براکت‌های مرسوم معمولاً از یک کش لاستیکی (شبیه به همان کش‌های رنگی که کودکان با آن بازی می‌کنند) و یا یک سیم فولادی نازک برای متصل کردن سیم به براکت و ثابت نگه داشتن آن استفاده می‌شود.
براکت‌های خودبازشونده
بریس‌های خودبازشونده بریس‌هایی هستند که نیاز به بندهای رنگی برای متصل نگهداشتن سیم به بریس، نیاز ندارند. در براکت‌های خودبازشونده از یک در یا گیره برای ثابت نگه داشتن سیم استفاده می‌شود و بنابراین دیگر نیازی به استفاده از کش‌های لاستیکی رنگی یا سیم‌های فولادی نازک نخواهد بود.
شرکت‌های سازنده براکت‌های خودبازشونده و بعضی از پزشکانی که از این براکت‌ها استفاده می‌کنند، مدعی هستند که این براکت‌ها مزایای بسیار زیادی برای بیمار به همراه دارد. مهم‌ترین مزایایی که می‌توان به آن اشاره کرد شامل شدت کمتر اصطکاک که باعث بیشتر شدن نیروهای بیولوژیکی می‌شود، نیاز به تعداد کمتری کشنده و منبسط کننده، کاهش طول دوره درمان، ناراحتی کمتر برای بیمار، کاهش احتمال شکسته شدن براکت‌ها، نیاز کمتر بیمار به مراجعه به مطب پزشک، بسته شدن سریع‌تر فضاهای باز در اطراف دندانها و نهایتاً کاهش عوارض جانبی و بیماری‌های پریودنتال در آینده می‌باشند.
براکت‌های سرامیکی
لوازم ارتودنسی جدیدی که این روزها بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، کمتر در دهان بیمار قابل دیدن هستند و در حالت عادی، زیاد به چشم نمی‌آیند، زیرا رنگ آنها شفاف و یا به رنگ دندانها می‌باشد. بنابراین برای بیمارانی که جنبه زیبایی لوازم ارتودنسی برایشان اهمیت زیادی دارد، گزینه بسیار خوبی محسوب می‌شود.
